BAK YİNE ÖZLEDİM
Çok değil aslında, birkaç yıl öncesi
O yolu hatırlatan anî bir korna sesi Şimdinin üzüntüsünden kaçarken tutulduğum Dolu dolu yaşanmış eskinin neşesi Sıradan evler, parklar, yollar, insanlar Öğretmenlerim, arkadaşlarım bir bir gelir aklıma Birini özlesem diğerinin hatrı kalır Kucaklar beni anılar en içten duygularla Çırpınır durur unutulmak için özlemlerim Olmaz, olduramam bir türlü ne kadar istesem de O cıvıl cıvıl sesler çıkmaz ne yapsam ne etsem Bak yine özledim, duramıyorum yerimde Aklıma düşüyorlar en kötü günümde Yardımıma koşuyorlar yokken, habersizken bile Dağlar, taşlar, arkadaşlar! Duyun, özledim işte! |
Gerçekci ve hoşgörülü...
Her yönüyle mükemmel...
Şiirinizi Beğendim...
....................................... Bitmez selamlarımla..