KİMSE BİLMEZ
KİMSE BİLMEZ
Omuzumda inişli çıkışlı yokuşlar, Her adımda bir geçmiş, bir de yarın var. Unuttuğum asi ruhumu topluyor narçiçekleri, Sabahın ilk ışığında yüzüne baktığım an. Bir selam geliyor uzaklardan, Yüreği güzel dosttan, Kalabalık yalnızlıkların içinden sıyrılarak, Bir yıldız gibi kayıp gönlüme dokunarak. Sessizliğin sesi, Rüzgarın fısıldadığı bir türküyle birleşir. Gözlerimde saklı bir umut, Omuzlarımda yorgun bir kış. Her sabah duvarda asılı fotoğrafınla Göz göze gelir, kavuşurum bahara. |