İnşirah
Zihnim tepetaklak kalbim gizliyor
Felek beni hüzünlerle sözlüyor Gülerken yüreğim neden sızlıyor Dertsiz yığınlara değildir sorum Galiba duygusuz düşünüyorum Düşündükçe neden üşüyorum ben Sabrın nefhasına düşüyorum ben Kendime koşunca şaşıyorum ben Sözün hüzmeleri vakitsiz yorum Peşinden gözyaşı tamamlıyorum "Çok ağla az gül" buyurmadı mı yâr Yâra yâr olanlar mesut bahtiyar Gözlere yaş varsa gönüller bahar Gözyaşı ardına kalp sesi derin Kalp ehli lütfuna giriftar pirim Gözyaşı temizler ne varsa yekûn İnşirah lütfeder inşirah o g/ün Gözyaşı inşirah belki de sükûn Sükûn tomurcuğu öyle bir durum Rabb-i Rahim’im var şüphesiz hürüm Ömer Ekinci Micingirt |