ÜŞÜYOR GÖNÜL
Bakışın okşuyor, duygularımı
Bir bilsen nasıl da, coşuyor gönül Sundum çiçeklerle, saygılarımı Sevda bderyasına koşuyor gönül Gülünce gül açar, o yâr gülünce Yürek mutlu olur, kendi halince Yolumun sonunda, canan olunca Har türlü engeli, aşıyor gönül Gerçek olur bir gün, aşkın visali Şu anda bir görsen, bendeki hali Akdeniz’e koşan, bir Nil misali İnan ki bendinden, taşıyor gönül Bülbül sesi ile, şenlenir seher Yerlerden yavaşça, yükselir buhar Umutlar yererip, gelince bahar Bazen de kendine, şaşıyor gönül Rüzgardan dinlerim, kopuzu, tarı Bülbülden dinle sen, o ah-ı zârı Bir gün göremese, karşımda yâri Sen yoksan sevgili, üşüyor gönül Dudağımda ismi, her zaman hece Ben ki o cananı, sevdim sadece Hasret girdabında, dönse bir gece Tutan olmayınca, düşüyor gönül Sende benim böyle ederken yadım Yürürken menzile, ben adım adım Lüzumsuz bilesin vuslat muradım Sadece seninle, yaşıyor gönül Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Bülbülden dinle sen, o ah-ı zârı
Bir gün göremese, karşımda yâri
Sen yoksan sevgili, üşüyor gönül" Üstadımdan yine harika dizeler dökülmüş ve su gibi de akıcı bir şiir. En derin saygı ve selamlarımı sunuyorum değerli kaleme.