Gönül ilacım olsan
Gönül ilacım olsan
sabah erden varınca, sevdan yokuşuna tav ettim çok dilberi, gönlümüz hoşuna alıp sardılar cana, kalk sevdam boşuna dediler cennet mekan, saraya sürdüler herkes koydu varını, var diye bildiğdi yere göğe koymazlar, yar diye bildiği kim ateşten gömleğe, sar diye bildiği gözler gözlere değer, daraya sürdüler gönül ilacım olsan, sürmem ki yarama hak helalden gayrıyı, koydunsa arama ahlayıp oflamam hiç, kayılsam sırama yar yarem içinde dost, ağyara sürdüler geldim aşk divanına, dem alıp vermeye yardılar yüreğimden, görmezi görmeye açmışta sayfa sayfa, serimden sermaye akar gönlümden aklar, karaya sürdüler bülbül derdest olunca, gül açmaz gülistan bağrın hakka yanmazsa, yazılmaz o destan toy boylan hakir görme, karaahmet ustan yüz bin nebiyle kalkmaz, cezaya sürdüler Ahmet Coşkun |
Her zaman ki tadında eserin
Kutlarım yazan kalemini ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sonsuzluğun sahibine, emanet olasın, sağlıcakla kalasın