EREMEDİM KİMahkûm oldum ömrün naçar çağına Bu hali ben kendim aramadım ki Muhabbet faslından dostun bağına Gireyim dedim ya giremedim ki Çekerken hayatın tüm cefasını Yaşlandım, görmedim yar vefasını Tasadan azade hal sefasını Süreyim dedim ya süremedim ki Tutsaydım bir kere narin elleri Razıydım gezmeye sahra, çölleri Yârin sinesinden gonca gülleri Dereyim dedim ya deremedim ki Sevdiğimin güneş, ay cemalinden Mestane olurdum tatlı dilinden Mehtabı izlerken ince belinden Sarayım dedim ya saramadım ki Atlastan libasa, acem çuluna Hevesim olmadan dünya malına Her şeyden değerli canı yoluna Sereyim dedim ya seremedim ki Bir sabah sessizce çıkıp önüne Değerek arzuyla yarin tenine Hasreti bitirip vuslat gününe Ereyim dedim ya eremedim ki Aydın’ım özlem yok ahir, ezele Karıştım hazanda kuru gazele Her gece gördüğüm düşü güzele Yorayım dedim ya yoramadım ki 25.10.2019 |