DESENE SÜNEPENİN TEKİYİM
bir manifesto ki
öyle sözle anlatılmaz belki de bir müntehirdir yaşam yalnızlıktır giyim , kuşam bulutların suyu bitmiş serçe adını koyduğumuz kuşlarında nedense hiç nadim olmamış yıkımlar mazide hep kırışık kırışık anılar ben bu diyarda hep kesik yedim bir türlü tükenmedi derdim darbe üstüne darbelere az mı göğüs gerdim bakarım gözüm görmez dinlerim kulağım işitmez dilimse tat nedir bilmez desene sünepenin tekiyim gözü tok olan insanları sevin çünkü gözü aç olan bir insanın karnı aşla nefsi aç olan bir insanın yüreği aşkla dolmaz |
çünkü gözü aç olan bir insanın
karnı aşla
nefsi aç olan bir insanın
yüreği aşkla dolmaz" İnsan neyi ne kadar yiyeceğine dikkat eder de, kimi ve ne kadar sevemesi gerektiğine niye bakmaz ki? dedirten, ibretlik bir finaldi üstadımdan. Tebrik eder, saygılar sunarım.