Yetim kaldi aşk/yanım...
Henüz yeni başlamıştı dillenmeye kalbim
Tahayyül etmek zordu, belki de düşteydim... Yüreğimde yaşayan kelebekler cana gelmiş Meğer mevsimlerden gül/müş çiçek/miş... Daha sana anlatamadığım çocukluğum Aşk/la yeni tanışmış solyanım vardı Henüz tanışmadığım tenin, nefesin Ve hâlâ yabancıydı, ellerime ellerin... Oysa birlikte geçirmemiz gereken mevsim Solumamız gereken sonbahardı Aşkı nakışlamak varken ruhumuza Payımıza düşürdüğün yine ayrılık acısıydı..! Ne acıdır ki, Hâlâ parmaklarına yabancı saçlarım Gözlerim ise gözlerinden alacaklı Mevsimin en azılı ayazındayım Yarım,evsiz,yurtsuz, yetim kaldı aşk/yanım..! |
Çıkarıyordu
Kirpiklerin
Ben bakışlarında
Huzur buluyordum
Boz bulanık
Bir seldim oysa
Günahtım
Ellerinde
Duruluyordum
Güzel şiirine gelsin
mutlu günler diliyorum