Yapma...
Eskiyip sararmış bir kâğıdın
Mürekkebi akmış yazısıyım. Harflerim dağılmış, Kelimelerim sitem kusuyor.. Mutluluk;mavi tonunu yitirmiş, Umudum karalar içinde ağıt yakmakta.. Sandıktan yeni çıkmış çeyiz gülüşlerim, Bir hazan misali yaprak yaprak dökülürken avuçlarına; Son nutkun hatırımda kehribar sesinle canlanıyor. Ey süveyda içinde hapsolmuş yâr müsveddesi! Fesleğen dizelerinden çıkan her söz Bin parçaya bölünmüş keskin bir cam.! Her zerresi mutluluğa akan damarlarımı ayrı ayrı kesiyor... Yapma! Yapma ADAM yapma! Bu ’sen kaybı’ canımı fazlasıyla yakıyor!! |
şirin adını "sen kaybı" koymalısınız bence...