AYRILIKLAR YAĞMURLA GELİR
Kadının saçları ıslak
Adam telaşlı... Gitme diyor sakallarını yolarken, Kadın mağrur ve gururlu Dağınık saçlarını topluyor ensesinde Sessizliği delen tek ses odalarda, ’’Sana güvenmiştim...’’ oluyor Ansızın gelen ihanetler, Ve oldu bitti ayrılıklar... Koca yirmi yedi yıl dokuz ay on iki gün, Nasılda tarumar oldu Tarifi var mı bu yangının Yada yağan yağmurun Bir yürek hapsolurken Diğeri özgürlüğe koşar... Kadın siyah elbisesini çıkardı, Saçlarını sarıp bir havluya Uzandı bembeyaz yatağa Rimellerini sildi önce Sonra yüreğini.... Bavula koyup üç beş eşya Ayrılığa koştu... Yada nasıl desem ’’ihanetsiz bir hayata...’’ ******* Şahitliği Acı Olan Sahnelere........****** |