Başıboştur Hüznün Berdoşluğu
Eski bir şarkıyı özledim
Asırların yorgunluğunu üstümden atan Hem dem olduğum gönüldaşlarımı Yüzü karanlığa çalan deniz kenarlarını Özledim Özlemini hiç unutumadığım tatlı efkarlarımı Bir yanım hüzne çalar hep Diğer yanım... Koca bir yalan Çaldılar gecelerimden yıldızları Koparttılar dalından, Yalanda olsa tatlı umutlarımı Çaresizliğe gebeyim bilmem kaç yıldır Dokunsan ağlarım, teselli etsen üzülür. Başıboştur hüznün berdoşluğu Tarife ne gerek var İndir başımdan aşşağı deliliği Kır gitsin kalemi Yaşamak ve delice ölmek işte budur sanat Yollar benim ,Aşk benim Vur artık hançeri kalbime Ey hüzünlü hayat..... 13/07/2007 Kendime dair...... |