Aslında
Korkuyu tükettik ve pek çok şeyi
Bir iz gibi kaldık kendimizde Yediveren yaralarımız baharın yadigari Susmakta çözüm değil konuşmakta Bir şeylere eşitledik Kendimizle kurduğumuz denklemleri Ve bilinmeyen kaldık hep İçimizdeydi oysa Ne varsa karalarda ve denizlerde İnanmaya başladık Çocukken bile dudak büktüğümüz masallara Salona geçmiştik çoktan Ruhlarımızı vestiyere bırakıp Açık edecekti de hayat kendini Gözlerinden çıkamamıştım Aslında… Gözlerine hiç bakamamıştım |
Salona geçmiştik çoktan
Ruhlarımızı vestiyere bırakıp
Açık edecekti de hayat kendini
Gözlerinden çıkamamıştım
Aslında…
Gözlerine hiç bakamamıştım
Güzel bir şiir okudum. Şairimi KUTLUYORUM...