Yar Görülür
Kaldırımda adım başı hatıra,
Ne zaman bir şiir yazacak olsam. Her defasında nasıl düşüyorum defansa. Kurulan her sofrada rastlamak anason kokusuna. Nasıl bir bahtsızlık ki, gönlümden geçen bu değil. Aşka düşüp sarhoş olmak arzum, Bir ömrü gözü kapalı feda etmek yârin bakışına… Kırılmış bir kristal gibi darmadağınım. Üzerime basıp geçenlerde yara alıyor. Hiçbir nağmede vücut bulmaz şarkılarım. Dostlarım beni hiç anlamıyor. Saman altından ne sular yürüdü. Zaman altından olsa umurumda olmazdı. İçimde bitmeyen özlemler büyüdü. Artık konuşmak işe yaramazdı. Sustum gayrı ne olacaksa olsun. Son bulsun derdine düştüğüm ne varsa. Huzur çok geç olmadan beni bulsun. Umurumda değil ne ev ne de arsa. Umutlarımı yaslayacağım bir kalp olsun. Bir gecenin beyazlığı kadar, Bir gündüzün karanlığa da nadir görülür. Kim üzer seni istemezsen sen bu kadar. Ölüye yorgandır toprak yaşayana şefkat yaprak. Elbet bir gün cennet mekanda yar görülür… |