BİTİRDİN BENİKatlandım tavrına sessiz sedasız, Ölümün ucuna getirdin beni. Bırakıp da gittin bir elvedasız, Tepeden bakarak yitirdin beni. Kırık gönüllerde hüzün sızıyor, Eldeki kalemler hasret yazıyor, Yaralar depreşip, her gün azıyor, Gönlümü yakarak bitirdin beni. Ne bir vefasızdım, ne de nankördüm, Kendi gayretimle bir koza ördüm, Çaresiz kalmayı sayende gördüm, Sineme çakarak bitirdin beni. Kader; alnımızdan çıkmayan yazı, Ne fazlası olur, ne biraz azı, Bir akşam vaktinde ettiğin nazı, Başıma kakarak bitirdin beni. Önüne bağ serdim, seçtin çorağı, Hor gördün daima kara toprağı, Yâd elin verdiği kuru yaprağı, Yakana takarak bitirdin beni. Yanılır kapına varırsam eğer, Bilirim vermezsin bir daha değer. Su diye koştuğum serapmış meğer Çöllere akarak bitirdin beni. Sabri Koca |
Kaleminize ve şiirinize coşkular sunarım…
Sizi ve şiiri tebrik ediyorum…
........................................................................ Saygı ve selamlar..