Sen, gönlümü seve seve ellerine verdiğim, sen,
Sen, bir demet çiçek gibi, yüreğimde derdiğim sen...
Ve ellerin, iki yavru kumru gibi avcumdayken
Mutluluktan, bulutların üzerine erdiğim sen...

Sen, elimden hiç düşmeyen dert ortağım, kırık sazım,
Dağ çileğim, yeşil elmam, yaban gülüm, al kirazım,
Sen sevincim, mutluluğum, sen hasretim, alın yazım,
Saçlarında bir sevdânın çilesini ördüğüm sen...

Sen, dumanı yüreğimde sessiz sessiz tüten ateş,
Sen her sabah, hayâlime, umut olup doğan güneş,
Sen yağmurum, sen rüzgârım, sen hayatsın, sen ey mehveş
Gözlerinde, ilkbaharın her rengini gördüğüm sen...

Sen, mehtaplı gecelerde gördüğüm o mavi ışık,
Yaşlı çınar bedenimi yeşerten o genç sarmaşık...
Sevda, vuslat, firak, hasret... Duygularım çok karışık,
Ben sevgimle çözemedim, çözülmez bir kördüğüm; sen..

Ünal Beşkese.