menekşe mermerler merdiven morunda
O mevsim gözyaşları kadar yaprak dökümü oldu
gözlerden süzülense bir dizi suskunluktu. Yürüdüm. Şafak kilitlendi yolun sonunda. Seni yürüdüm seni. Bir toz bulutu kayboluyordu ufukta. Çocukluk haritamdaki hangi ülkemdin sen,hangi kıta Hangi şehrimdin hayat yolumun kesiştiği . Güvecin gözlüm derdin bana Güvercin gözlün güllerin gerisinde... Tapınak tapınak dolaşırdık. Kiliselerde Meryem ananın silueti Büyük camide en yüksek kubbe olurduk birden. Ve sevda tapınağımızın nefesini Elimizde gümüş tespihlerle solur Gümüş seccadelerde , o en büyük aşka yakın dua olurduk. Güvercin gözlün güllerin gecesinde... O mevsim gözyaşları kadar yaprak dökümü oldu Gözlerden süzülense bir dizi suskunluktu. Saklambaç oynadık yağmurla o mevsim Gözlerimi kapadım hadi say dedi, Unutulmuş romanlardan parçalar saydım Gözlerim aralandı yağmuru bulamadım. Menekşe mermerler menekşe morunda... Yolladılar seni En derine en uzağa Karanlığa yolladılar. Kanlı bir el gibi tutup Sonsuzluğa yolladılar Güneş açmaz rüzgar esmez Bir diyara yolladılar Ölüm müydü ayrılık mı Aldırmadan yolladılar Gün batımı çığlığına Bulayıp da yolladılar. Yolladılar seni En derine en uzağa Karanlığa yolladılar. Menekşe mermerler merdiven morunda Güvercin gözünden fışkırmış kanım ben Işığına çek beni Ey çığlık dönencesi ! Ben kasırgalar getiren bir rüzgarım şimdi. ayşegül aşkım karagöz (rüzgar çanları) |