ADAM
Son bir umut kalktı ayağa
hoyrat rüzgara verdi yaşlı bedenini Elleri nasır tutmuş Yüzünde isyanın acılarının rengi Her biri yüz yıllık çizgiler Gülümsüyordu Saçlarına düşmüş gümüşi tellerle Geç değil diyordu Hiç bir şey için Her şeye rağmen eskimemişti düşleri Aynı aşkla sarılıyordu Ömürlük davasına Hatta Belkide her kadını Aynı aşkla seviyordu Yada her kadında Aynı aşkı yaşıyordu NOGAYTÜRK |
Ürperdim br an.
çok saygı ve hasret.