ÖL DEMEKLE ÖLÜNMÜYORAramızda varken denizler,dağlar Del diyende delinmiyor sevdiğim Kişinin her sözü kendini bağlar Bil diyende bilinmiyor sevdiğim Bak geçmiş bir ömrün baharı yazı Çoğu bizden gitmiş hep kalmış azı Yürekte oldukça bu ince sızı Gül diyende gülünmüyor sevdiğim Kolay mı çağlamak, sana ulaşıp Bendine sığmayıp taştıkça taşıp Her türlü engelli çabucak aşıp Gel diyende gelinmiyor sevdiğim Bir çok insan anda, kırık dökükler Seveni hallerden hale sürükler Omzumuza binen, o ağır yükler Al diyende alınmıyor sevdiğim İnsan damar damar, binlerce kat var Aşk koşul aramaz biraz biat var Yaşam sofrasında her türlü tat var Bil diyende bilinmiyor sevdiğim Aldığın nefeste aşkı bulsan da Onunla birlikte açıp solsan da Uğrunda bir Ferhat, Şirin olsan da Öl diyende ölünmüyor sevdiğim Dosteli; sen derken iki cihanda Hep yeniden diyor geldiği sonda Dünya dediğimiz bu garip handa Kal diyende kalınmıyor sevdiğim |