SON DÖVENİN TÜRKÜSÜ
SON DÖVENİN TÜRKÜSÜ
Hiç türkü dinledin mi; çakmaktaşlı dövende Veya annenden mani; ezgisi köy ağzıyla Ya, dövenle dönerken, kızgın güneş tepende Özgürlük bekledin mi, ürün almak hazzıyla Rüzgârın efkârında, harman yeri tozuyla! Gün bitse de iş bitmez, köylük yeri hep böyle Sapı, daneyi ayır, yanık türküler söyle Tınaz yığılır, umu büyür gülşence öyle Gelecek kaygısı var, eğrisiyle düzüyle Okuma sevdası var, ana gönlü gözüyle. Ürün dolu ambarlar, samanlıkta samanlar Ne güzeldi o günler, umu yüklü zamanlar Emek kokan, ter kokan, bereketli harmanlar Eşek, at koştuğumuz; geçmişin gül yüzüyle Ne güzeldi o günler, insanlığın özüyle! Toprağa insan olmak, emek vermektir sihir Başaktan; buğdayı ve samanı ayıran sır Yaşama asılmaktır, açlığı gidermektir Son dövenin türküsü, anıların tuzuyla Karışmış zamana, göç yollarının tozuyla… GÜLŞEN ŞENDERİN |
Yüreğinize sağlık hocam
Saygılar sevgiler selamlar