Kızıl
bir güz daha doğar sabahıma,
serinliğinde güneş gerer yayını. deler geçer kızıl kızıl oklarını; ardından dağlar kızıl, ovalar kızıl, gök kızıl. aya’m değil belki ama tuttuğum kızıl. arkamı bilmem işte önüm kıpkızıl. Pamukkale; gördüğüm travertenler kızıl. balonlar, Karahayıt semalarında onlar da kızıl. kızıl toprağa saran başakların ucu kızıl. güneşe dönen sığırcık kuşları birlikte kızıl. bu hal üzere yol alırken bindiğim tren kızıl. kendimi görürüm camında, cama vuran gözler kızıl. bir güz daha büyüyor sabahımda ben giderim o gider, geride kalan ne varsa kızıl. sıcaklığı sapa sardı cancazıma. kanlar ısındı, yürekler ısındı, gözler canlandı. tenler belki ama soğuyan gönüller ısındı. Bu sabah aşkımın rengi kızıl. Mesut Tütüncüler 17.09.2019 DENİZLİ |