![]() Mahkumseherin alacası düştü gıcırdayarak açılan zindan kapısına aniden ıslak. küf kokulu bir siluet belirdi taze gözyaşı izi kalan gözlerini sildi suskun vakur adımlarla ilerledi hücrede uyuşan ayağındaki karıncalar beynine hücum etti kıvılcımlar saçan gözlerinden kaybolan yılları film şeridi gibi geçti… köhnemiş hayallerine son kez sarıldı kırıldı kalem,umutlar tükendi… ateş çemberinde zehrini kendine akıtan akrep kadar çaresizdi sıvası dökülmüş duvarlar ağlarken depreşen acıları elinin tersiyle iteleyip ilerledi avluya açılan demir kapıdan bitkin bir halde geçerken vahşi bir rüzgarın elini ensesinde hissetti ürperdi... son kez başını göğe çevirdi yıldızlar kömür bulutların beti benzi küldü koca çınar hazin bir şekilde devrilirken dağ taş inledi sararmış yapraklar düştü örselenmiş ömrün üzerine... |