koza
ve doru atların yağmurlar başlayınca talazlanan dönüşümü sancılanır
göklerden gelecek kanatları bekliyor uçmalar, ağulu ısırıkları, yere yaklaştıkça kora çalan renklerin bileşimi, sargın kim ki başladığım yere çizer çember parsellerini? beklenti sofalarında geçirilen umut kodesidir o ve yaralarına ter sızan atların sonsuza sürdüğü izi bulunur yerden yükselen dikeyliklere sunulan yorumu derleyen misyon katır sırtında aşılan yüksek yollarda hala, umudu sevişmelerin memeleriyle besleyen dava bilinmezliğe saklanılan oyunda yere çakıldı ve krizalit kozasında bir at nefesiyle kanatlandı gökler uygarca üşüyemeyen çalıların yamacında kimselerin göremediği kelebekler düştü çemberlerin içine içine şarkılar kentlere ulaştı |
Umut kodesi , güzeldi.
Çok fazla anlamlandırılabilir bir şiir.
Kutlarım kaleminizi.