Yol Verin Dağlar
YOL VERİN DAĞLAR
Yol vermez dağlar, gideyim yâre Yoktur derdime, başka bir çare Adres ver gelem, dediğin yere Yol verin dağlar, gideyim yâre Oturmuş o yar, mektup okuyor Yar ciğerime, hançer sokuyor Ayrılık benim, canım sıkıyor Yol verin dağlar, gideyim yâre Kaderim kötü, ceza verdiler Aşk yüreğinde, ölmez dediler Ne yaptımsa ben, kötü bildiler Yol verin dağlar, gideyim yâre Sıla uzaktır, yol vermez dağlar Ayrıyım yardan, yüreğim yanar Değme yarama, ciğerim kanar Yol verin dağlar, gideyim yâre Deyin dostlarım, neler oluyor Bak cümle âlem, bize gülüyor Yaralı kalbim, derman arıyor Yol verin dağlar, gideyim yâre Yaralı kalbin, dermanı sende Bu can çıkmıyor, hala bedende Yürüyecek hal, kalmadı bende Yol verin dağlar, gideyim yâre Yaktın beni, insafın yok hanım Kessen boğazım, akmıyor kanım Merhem yok deme, sıkılır canım Yol verin dağlar, gideyim yâre Yol verin bana, ey yüce dağlar Her gören benim, halime ağlar Yârin hasreti, ciğerim dağlar Yol verin dağlar, gideyim yâre Midayet’im yazma, artık yeter İnan ayrılık, ölümden beter Dertlerin bir gün, gelirde biter Yol verin dağlar, gideyim yâre (0243) Mayıs 1983 Şair Midayet Kara |
Ta içten yazılan güzel şiirini beğeniyle okudum…
Kutluyorum…
...................................................Saygı ve selamlar..