Sormayın Dostlar
SORMAYIN DOSTLAR
Uyurken düşümden, alamam seni Gerçek gibi düşten, kaldırın beni Aşığım ben sana, nerdesin hani Duyun feryadımı, sormayın dostlar Gönlüme saplandı, bir aşk hançeri Kırdın bu kalbimi, dönemem geri Çalsam da kapını, girmem içeri Duyun feryadımı, sormayın dostlar Diyorsun, bu ayrılık bana yetti Yazdığım satırlar, burada bitti Geçti aşk çilesi, ezip de geçti Duyun feryadımı, sormayın dostlar Yazma Midayet ‘im, bu kadar yeter Ayrılmak desende, ölümden beter Çektiğin dertlerin, gün gelir biter Duyun feryadımı, sormayın dostlar (0241) Mayıs 1983 Şair Midayet Kara |
Şiir büyük yaşamdır…
Şiir kadar güzel gönlünüz neşeli olsun…
...................................................Saygı ve selamlar..