SÖYLEYEMEDİM
Yoldan bir adam geçerken durdu birden
O bile hatırlamış ikimizi Söyleyemedim, cevap veremedim Anladı mı bilmem ama gitti Seninkinden bile ağır oldu gidişi İnsan yüzü görmüyorum o adamdan beridir Bir iki denedim ama yok, yapamayacağım Güneş’i gördüm ilk defa Çok kararsızdı, doğmaya korkar gibiydi Ona anlatayım derdimi derken anladı O sıcak yüzü ilk defa kar gibiydi Daha sonrasında her şey eskiyi arattı Bir ses duyuyorum ara sıra, kayboluyor Tam tutacağım elini, uyanıyorum Bitse mi artık şu kara günlerim? Ay tükendi kararmaktan Doğsun diye Güneş’e yalvarmaktan Neler var neler seni hatırlatan Sözüm uçup gidecek mi böyle? |
Şiir karın doyurmaz ama gönül doyurur…
Şiir ruhun gıdasıdır…
.................................................... Saygı ve selamlar..