Şiir mezarlıkta geçmektedir.

Giderken bırakır mıyım sandın cesedimi.
İşlediğin ilk cinayet değil bu, dahası var.
Öldürdüğün ilk değil beni,
Beni çok defa gömdün sen.
Çok defa toprak attın üstüme.
Ama ben bütün mezarları tanırım.
Hepsinde ben varım.
Bir sen yoksun orda, bir ben varım hepsinde bilirim.
Acılarımın üstüne basa basa, bir sana yenilmem de giderim işte.
Bu dünyayı sevmedim ben,
Bir seni sevdim olduğun gibi, bir seni sevdim öldüğün gibi.
Şimdi söyle bana, hangi kitapta vardır biz diye bir şey.
Yoktur bilirim.
Öyleyse acımı bana bırak ve git.
Yalvarırım git.
Yoksa seni de bırakmam bir başına.
Sarılırım sımsıkı boynuna, hem de öyle bir sarılırım ki, gözyaşların kırılır yüreğimde.
Tutunacak dalım kalmadığına göre,
gitme vaktim gelmiştir.
Ölüm ayırmadı bizi inan.
Kâinat bile ölümü sevmiştir.