nef/eskendi özünü keşfedebilen aynalara çıplaklaşarak aşkı da tanrıyı da keşfeder bazen aşk olursun seni dünden çağıran güne bazen de aşık / aç perdeyi bugün aynalar çıplak bugün dualar yalınayak vakit ölümü emzirme vakti değil dile gelsin sus kan/dillensin ay pıhtısına bir nef/es ver ya da es, esi ver eskisi gibi / haydi aç gözlerini uyan dudak kanatlandırdım uykunun dudak ucuna uyan ki, dile gelsin bir gecenin düş, bir düşün gül teni / bazen aşk olursun seni dünden çağıran güne bazen de aşık ahh,,, nasılda sustum, bir melodinin anahtar deliğinden gözlerken yüreğini nasılda özledim, adı sokağına çıkan, tadı damağımdan çıkamayan her nağmeni… ilhanaşıcıeylülikibinondokuz |
aşk olmanın dünden çağıran güne, zaman ekseninin sınır ötesini işaret ettiği bir hissin, beş vakit, yedinci kata aralanan duygunun altıncı rolet vurumu gibi...
"dile gelsin sus
kan/dillensin ay pıhtısına
bir nef/es ver
ya da es, esi ver eskisi gibi"
Ah aşklara, mah yansıyan mısralar...
Uyanışa çağrı, dilsizliğin çözümüne nida...
Fecre dek uyutmamış bir sancı var şiir'de...
Gönlünce ola aşkların...