SÖZ VERDİN
Geceden kalma bu kara kara düşünmeler
Hava sıcakken bile montla üşümeler Sensin işte tek eksiğim, anlasana şunu Gel, soğutma kahveni, kapansın konu Hesap veremem kimseye, korkuyorum Sesim duyulmuyor, yüzümü gören cennetlik oldu Hayal kırık, kalp kırık, içimi soğutan buz yanık Duy beni; artık o karanlığından, sapa sokağından çık Söz verdin, inandım, inanmazdım bilseydim Yerleşirdim adı sanı duyulmadık bir köye İpe sapa gelmez fikirlerime bir çare olup gelseydin Aşk besleyip büyütürdük, sulardık hayallerimizle Söz verdin, hatırla, kapanmayacaktı bu kapı bir daha Üstünden yıllar geçse bile anacaktık kahkahalarla Tarif edemiyorum kelimelerle bu haksızlığı Gönlün başka gönüllere değdi, ellerim boş kaldı |