Hoşçakal Aysuman
Yapamadık Aysuman, olmadı, yapamadık
Ne ben sana dokundum, o ilk andaki gibi Ne senin elin bana uzandı dünkü gibi Uzaklarda ağlıyor solumun tek sahibi Yapamadık Aysuman, olmadı yapamadık Sevdadan kaçılmıyor, kızma bana Aysuman Anlatabilsem sana onun tüm gizlerini Giz olmaktan çıkardı duysaydın sözlerini Benimle öğünürdün, görseydin gözlerini Sevdadan kaçılmıyor, kızma bana Aysuman Kızma bana Aysuman, bu bir ay çarpmasıdır Sen hiç kendi kabrini ellerinle eştin mi Sen hiç telli turnayla bir türküde piştin mi Sen bir ay gölgesinde bir ay’la seviştin mi Kızma bana Aysuman, bu bir ay çarpmasıdır Çarpılan benim işte, Aysuman anla beni Bu bıçağın kemiğe zamansız dayanması Bu bir gerçek ölünün hayata uyanması Ölüm kalım değil bu, bu tam bir can yanması Çarpılan benim işte, Aysuman anla beni Benim özürlerimi biliyorsun Aysuman Yüzümü unuttum da elimle gidiyorum Topallayan ayakla ben sağlamım diyorum Yarımım ben, eksiğim, noksanım biliyorum Benim özürlerimi biliyorsun Aysuman Anla beni, duramam, çağıran var Aysuman Biri var ki yolları yollarıma ekliyor Beni senden ırayıp yollara itekliyor ”Gel” diyor, “çık gel” diyor, beni bir aşk bekliyor Anla beni duramam, çağıran var Aysuman Aysuman bu çağıran bir ela gözdür beni Hakkın da çok, hakkını dünyada ödeyemem Sen helal etsen bile, helallik isteyemem Merak etme olur mu, sorma, demem, diyemem Aysuman bu çağıran, bir ela gözdür beni Bir de yollar Aysuman, uzun ve sonsuz yollar Ya bir körün gözüyle bir köre bakmalıyım Ya da bu son kurşunu alnıma sıkmalıyım Sürünerek de olsa bu yola çıkmalıyım Bir de yollar Aysuman, uzun ve sonsuz yollar Aslında yollar değil, yol nedir ki Aysuman Rengarenk yollar gördüm yeşilin her tonunda Yeşil eladan korkar, korkusu var onunda Aleni bir vuslat var bu yolların sonunda Aslında yollar değil, yol nedir ki Aysuman Gün oldu kıble kıble yön aradık Aysuman Nakşettin kimi zaman boşluğu nakışlara Turnaları sevmedin, sitem ettin kuşlara Boşluklara asılan manasız bakışlara Gün oldu kıble kıble yön aradık Aysuman Teslim olduk Aysuman, yarınsız,dünsüz,yönsüz Dualarla bahara erdi hira dağımız Çatlamış topraklardan su umdu dudağımız Gücümüz bu kadarmış, aşkmış aradığımız Teslim olduk Aysuman, yarınsız,dünsüz,yönsüz Hayat hep bizden önde olmadı mı Aysuman Gökten yağmurla yere indik de ne oldu ki ’Ya nasip’le bir ata bindik de ne oldu ki Dünyaya sırtımızı döndük de ne oldu ki Hayat hep bizden önde olmadı mı Aysuman Benden bir şey artmamış, gitmeliyim Aysuman Önce birçok sebebi sakız ettim dilime Sonra mihriban oldum ’sebep’ değdi elime Unuturum sanmıştım; unutmak ne kelime Benden bir şey artmamış, gitmeliyim Aysuman Beni böyle kabullen, böyle farz et Aysuman Farzet ki ben aklıyla zoru olan biriyim Farzet ki ben o güzel ellerinin kiriyim Farzet ki akıllanmaz, mekansız serseriyim Beni böyle kabullen, böyle farz et Aysuman Aysuman ben hazzına sırrına erdim aşkın Nasıl varsa yerle gök, işte öyle vardır aşk Hisseden yürektedir, haktır, tektir, birdir aşk Kim demiş ki muamma, kim demiş ki sırdır aşk Aysuman ben hazzına sırrına erdim aşkın Hoşcakal Aysumanım, Aysumanım hoşçakal Bir mahşer ötesinde gün yeni ağarıyor Ölümün soğuk eli bedenimi sarıyor Beni kızıl goncalar turnalar çagırıyor Hoşçakal Aysumanım, Aysumanım hoşçakal. -9- |