YERLE BİR
Aklına gelebilecek ne varsa bana ait
Yerle bir, tuzla buz, suspus, sakin Puslu, soğuk hava; anılar sorguya çekiyor Kaçılmıyor sessiz fırtınalardan, tam da zamanı İki yakası bir araya gelmiyor İstanbul’un Yağmur bile teğet geçiyor buraları Kurumuş toprağın solgun çiçekleri isyanda Benimki de can, onlarınki de Hatalar bir kefede, pişmanlıklar öbür kefede Yerle bir oldu hayallerimizin tümü Çok şey yapacaktık, ne de güzel anlatırdık Buharlaşıp gidiverdi tüm mucizeler İkiyi ikiye bölünce bir kalırdı ya hani Biz bölününce niye sıfır kaldı peki? Neyse biz boş verelim artık bunları Olan oldu, biten bitti, giden gitti Bir gün birileri gelip beni sorarsa sana "İyi bilirdim." dersin arkamdan olur mu? Sevgimizi düşmanlıklarıyla sınarlarken Bizim sabrımız yensin onların nefretini Şimdi yeni şeyler var yapmak istediğimiz Ayaklarımıza çok diken değmeli, daha çok Herkes tek doğup tek ölüyorsa şu dünyada Sen de tek başına koş, helalleş tüm yollarla |
Sen sanıyorsun
Bir beni,,
Ben
Fitili ateşlenmiş
Bir dinamit parçasıyım
Yalanlarında arama beni
Aşksan
Kalbinsem
Ağlarsın
Dokunduğunda limelerime
Kafası koparılmış
Güller gibiyim sensiz
Kefensiz
Gitmek önemli değil
Gömme beni
Ne olur sevgisiz !!
Güzel şiirine gelsin
Selamlar