Aşk ve Ölüm
Gelişin aşk gidişin
ölüm gibiydi sanki, Nasıl da söndürdün birdenbire gözlerimin ferini, Yaşamak isterken delice bendeki seni, Gururun engel oldu, varamadan sana kırdılar dizlerimi... Mecalini yitirmişken, çarpıntıdan kan döken çaresiz yüreğime, Ne feryatlar dayanabildi ne de umut çığlıkları, Ve ben, çaresizliğinin bedelini gözyaşlarımla ödedim, Sen acı acı sözlerimi yutkunmayasın diye... Ey anıları hatırlamaktan yorgun kalan Dilba Hanım! Sen ki aşk kokulu ölüm yadigarisin Şairine, Elbet mısralarda buluşacağız, Sen yeter ki üzülme.... |
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________Selamlar