Bal musluğun da zehir aktı geçti kaderim
Biri bin ile çarptım katlandıkça kederim
Ne Meftun’um ne asi ne Kays ne derbederim
Sevda bana yabancı umut uzak ihtimal
Gözlerim ıslak durdu kulak sağır dilim lal

Dışım asrı kıyamet içim mahşer sızısı
Cümlelerim iğneli şirke girer bazısı
Bilirim isyan günah çıkmaz alın yazısı
Sabır sükünet diyip katlanmaya yok ki hal
Gözlerim nemli durdu kulak sağır dilim lal

Süpürdü derviş gönlüm hayatın kasvetini
Çorark yerlere sürdü ilim irfan atını
Gök kubbenin altında onca günah katını
Gördüm ören kulları kimi saf kimi deccal
Gözlerim nemli durdu kulak sağır dilim lal

Altı üstü bir kefen beden emanet toprak
Benlikten can sızısı döküldü yaprak yaprak
Ruhun pişmanlığını bölmedi onca firak
Gördüğüm fani dünya yalandan yüzen bir sal
Gözlerim nemli durdu kulak sağır dilim lal

Hicranları paklarmış meğer musalla taşı
Anca o an anlarım taşa vurunca başı
Yalandan yanaklardan ardım sıra göz yaşı
Bilirim boş hikaye yada uydruk masal
Gözlerim nemli durdu kulak sağır dilim lal

Mehmet Kılıçel