1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
650
Okunma
Ben bu satırları yazarken yaz sıcağında,
Bir kurt gezer uzakta karlar ayakları altında.
Yaprak bile kıpırdamıyor iken düş sokağında,
Bir yıldız söner bir insan ölür,
Biri yüreğimizde,biri galaksinin ta öbür ucunda.
Cesetler hep aynı yere gömülür,sanmayın toprağa,
Her unutulan,geçmişe gömülür aslında,
Çiçekler ellerde solar,intihar eden göz yaşlarıyla,
Göz bebeklerinden ayrılır onlar,ölüme kafa tutarcasına.
O senden gidince aynı yerde aynı oksijen gelmez genizine,
Dalga vurmaz denizine,rıhtım daki teknelere,
En sevdiğin müzik bile ağlatır, çünkü sana onu hatırlatır,
Bazen duzdolabın üzerinde bir kartpostal herşeyi anlatır.