6 FEN SINIFIMIZMazi denen torbadan bir demet çekip aldım Götürdü beni gençlik denilen zamanıma Gözlerimi yumunca bir an hayale daldım Anılarım damladı sessizce lisanıma. Şen ,şakrak doldururken genç beyinlere ilim Nerden bilirdik hayat olacakdı bize flim. 6 fen sınıfımızda kimler yoktu ki kimler Herbiri birbirinden değerli arkadaşlar Neler çekti kimbilir bahçede yeşil çimler Solup giden yapraklar ufalanan o taşlar. Her ağacın dibinde ayrı bir hatıra var Tam kırbeş sene sonra gözlerim onu arar. Bir Mahmudumuz vardı elde avuçta durmaz Yüzlerinde gülücük dilinde sığ bir ıslık Çileye göğüs gerer dostu arkadan vurmaz Hep beraber gülerdik gözde yaş ılık ılık. Zamana inat sanki atmışlık delikanlı Gençliğindeki gibi yine canlı mı canlı. Ya, Ali... İnce boyu benzer idi fidana Gözlerinden fışkırır muzipliğin eseri O gencecik bedeni yenik düşmüş zamana "Kalbim diyor tekliyor" uçmuş gözlerin feri Tek değişmeyen aynı dil. aynıgüçlü lisan Bir görüşde tanıyor görmese bile insan. Onbir sene yanyana iki dostla yürüdük Remzi ile Şadi’yi anlatmadan geçemem Şadi’nin dehasına aklımızı bürüdük İlim midir hayal mi birbirinden seçemem. Durdurun şu ışığı Şadi deney yapıyor Remzi öğretmen ama ondan ilham kapıyor! Neler olmuş doktora saçlar yenik yıllara Yeni açmış gül gibi ta uzakdan kokardı Her bir teli bırakmış sanki kavruk dallara Oysa o sarı saçlar ne gönüller yakardı. Her gönülü kucaklar vefasına sınır yok Üzülme be doktorum o saçdan bende de yok. Durmuş,Cemal, Tacettin... Herbiri ayrı cevher Anlatsam saatlarca,saatlar benden bıkar Sesleniyor İbrahim "hey! bana da bir yer ver" Yazmasam eğer onu canıma otu tıkar. Hayat denilen çarka kapılmış da her biri Kimi bitip tükenmiş kimisi hala diri. Adem ile Recai... Efendilik simgesi Beyfendi mi beyfendi. Hatır, gönül yıkmazlar Harfler önde giderken gölgeden korkar sesi Bugün hala aynılar o çizgiden çıkmazlar. Necatiyi görmüşüm, Yasemiden eser yok Unutmayız biz bizi değse gönlümüze ok. Selahattin Yıldırım kırk meslekte çalıştı Kırk kazıklı yokluğu söktü söktü çıkardı Artık o bile şimdi zenginliğe alıştı Yemeyince köfteyi yüzümüze bakardı. Hayat oldu bizlere derince bir kuyu İçmeye çalıştıkça geri gitti hep suyu. "Bacı" dedik seslendik Adile’yle, Nevin’e Perihan, Fatma,Ayfer...Sınıfda diğerleri Eğer sorar iseniz benim gibi miskine Dürüstlükte geçmişler nice güçlü erleri. Zaman akıp giderken bizler de ebede yolcu Yaşlar erdi kemale ne der bilmem yorumcu? |
Herbiri birbirinden değerli arkadaşlar
Neler çekti kimbilir bahçede yeşil çimler
Solup giden yapraklar ufalanan o taşlar.
Her ağacın dibinde ayrı bir hatıra var
Tam kırbeş sene sonra gözlerim onu arar.
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM KUTLARIM HOCAM