Şu benim sevdiğim, kuru selamı
Çok görüyor bana, göndermiyor dost
Oysa ki her selam Allâh kelâmı
Yönünü, yönüme, döndürmiyor dost

Bak neler çıkacak, şu gönlü bir deş
Hasretle. hüzüne, diyorlar kardeş
Bir uvuç su serpsen, sönecek ateş
Neden bu alevi, söndürmüyor dost

Özlem sancıları, nasıl vuruyor
Vu senin sevdiğin, hayel kuruyor
Gül-ü zâr üstünde, uçup duruyor
Bülbülü dalına, kondurmuyor dost

Ağlayan göz yaşım, eliyle silse
Bana Leylâ gibi, yâr olabilse
Ellerimi tutup, yüzüme gülse
Bitmeyen sızımı, dindirmiyor dost

Yaşayan ölü mü, bilmem canlımı
Buseyle mühürle, öpüp alnımı
Cayır cayır yanan, deli gönlümü
Bir bade sunup da, kandırmıyor dost

Duyamaz oldum ben, tatlı sözleri
Birlik te yaşadık, bahar yazları
Beni, benden alan, kara gözleri
Sevda ateşine, yandırmıyor dost

Lüzumsuz’um artık, bülbülün sustu
Deli gönül yârdan, ümidi kesti
Çok sevdim diyerek, burçlara astı
Hasret bayrağını, indirmiyor dost

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ