Makûs TahribatKalbimin g/izinde, bir başka dünya; Yalanlardan uzak sade bir hayat. Çok insandan ırak, kalırken hayâ; Hani nerde edep ve edebiyat... Kimsenin kimseden, inan yok farkı. Dönüyor hayatın, izânsız çarkı. Adalet kalmamış, kurumuş arkı. İnsanlık uyuyor susmuş kâinat... Eğri bir hayata, düz yol çizerken; Doyumsuz hızan’dan, kalbim bezerken, Hayat çok nankörmüş, aklım ezerken, İzlerin sürüyor, makûs tahribat... Mesnetsiz kimsenin, doğruluk yanı; Olsa da bilinmez, adı ve sanı. Nefesi tükenmiş, insanın canı; Hakk’tan bihaberdir, olmaz inâyet Bir karakış vurdu, yaşam buzlandı.. Gözlerdeki yaşlar, hızla tuzlandı.. Gri bir buluttu ki, çöktü tozlandı.. Âlem-i arz bitmiş, bu nasıl memat? Arz-ı hâcet yoksun, bu nasıl hayat? Kardelen 06.08.2019 Şiirimi güne taşıyan ’’Edebiyat Defteri’ne’’ gönül dolusu teşekkürlerim ve saygılarımla... |
Canı gönülden tebrik ederim değerli kalem saygılar sunarım