bluetophiabakma hala yaşıyor gibi göründüğüme düşerim gecenin en zifiri cümlesine en çok ta saklanıp dışımın kimsesizliğine ölürüm içim içime, ölürüm her gece hiçliğime veba, serviliğime tenhayım güneşsiz, penceresiz duvarlara ve zaferi mezar olan tüm haykırışlara bir epitaph suskunluğu kadar vedayım bütün krallıkları devrildi içimin devrildi tapındığım tapınaklarım aynı cümlede iki anlam olamadık ya ah aşk… en çok, en çok ta ona yanarım aklım ela fikrim şiir sağsa da açlığıma siz sevmeyin yok sayın beni düşün yokluğumu lokmalarınızdan düşürün beni delik deşik uykusuzluğumdan …..en iyisi mi …………varsa bir boşluk daha kontenjanınızda ………………..ekleyin, ekleyin beni de düşlerin uyanamadığı bluetophianıza… ilhanaşıcıağustosikibinondokuz |