Kıyametin bilmecesi..
Gönlüm bir cevaza yağmur
Sözümden düşer yaprak feyzi ile bir vââv ve de muhammedimin sarılı gölgesi Kıyamette kalanın yolu düşer sıratı azizeye Şukran Sukran deyu deyu Bilmecesi ile bir yangını söndürmeye Arttı mı ? Üstünden atlarken Secdeye inen bir efkardır Yüzü yüzünde d’okunan Bir ermişi deli sanma diyedir Bir harfine bin cümle katan şey.. Çürmunde bir tanrıya değen şuara Yapışmış gönlüne bir fal/akanın Garip bir türküye E/amana tüketilen bir kaŕınca gibi Esrarında bir selamı Işikla bir bahri zemzem eyleye Kelamında bir güvercine Huşuda bir göfte olur Asumanlarda bir peyk ile imdiyi Kuklaya benzetir Oyna... Gezgin imgeler.. |
Her zamanki gibi yine çok duygulu bir şiir okuttunuz...
Tebrik ederim…
......................................... Saygı ve selamlar..