Dün geçiyorken yine okulumun önünden,
Yine kitaplarım elimde,adımlar mutlu,
Bir zamanlar bu bendim biliyor mu sun.
Beyaz yakam önlüğüm,en güzel giysim,
Silgim,kalemim...saçlarımda beyazdı kurdelam.
Hele en güzeli de iki örgülü saçım,
Uzun mu uzun, kumral ve gür.
Artık bilsen onlardan ne kaldı bana...
Anladım ki o çocuk,en mutlu bir çocukmuş
Ben şimdi uzanmış,hastayım yatağımda,
O günlere dönüp de mutluluk çağırırım.

Elimde tebeşirle tahtanın başındayım,
Dilimde işte en güzel bir şarkı,
Hala unutmadığım o okul marşı.
Ve, numaralarımız sanki- olaydı- sayı...
Kaç şiire yazıldı,ağaçlara kazındı.
Herkesin sevgilisiydi okulun en güzel kızı...
Bildiğim şimdi tek şey,acı anısı kaldı.
Bak şimdi ben gecenin bu vaktinde uykusuz
Baş başayım o anı ve yaşlarla gözümde.

Değişmedi o günden içimde hatıralar,
Geçmemiş gibi sanki, sesleri kulağımda
Ben önlüğüm,yakam iki örgülü saçımla,
Hala koştururum anılara, gözümde yaşımla...
Sanki seyrederim dünü, o mahzun bakışımda.
Yine bu tutsak odamdayım anılarımla
Gece saatin üçte...
O yıllar önceki günlere döndüm işte.

Aygün Deniz