Orman sessiz, (*)
orman soluksuz ve nefessiz,
orman zifiri karanlık,
orman kuytu,
ormanda bir durgunluk var artık,
fısıldıyor ölümsel uğultu;
"- Hastalanmış aslan."
Çıt kalmamış olmuş olan,
soruyor yüzlerdeki korkular;
"- Peki şimdi kim olacak kıral?"

Kimi;
"- Zaten ölmüştü o son seçimde!"
diyor kendi-kendine,
Kimi;
"- Bana ne olacak şimdi?" yi düşünüyor,
herkes kendi derdinde.
Herkes mi?
Hayır, yalnızca biri;
"- Son gülen..." diyor,
babacan tilki
ve kıs-kıs gülüyor;
"- Belki?"

Orman artık "siz" siz,
orman artık "Belki?" siz,
orman artık tartışmasız ve şüphesiz,
yanmış artık ağaçların ışığında uyandı orman!
" Ben gidersem terör gelir!" diyen aslan,
çoktaaaaaan kaybetti, çoktaaaaaan!"

(*) İSTANBUL PEMBE şiirleri hayvanlar için yazılmıştır. İnsanların alınmaya asla-ve-asla hakları yoktur.