MAHCUP
günün başında
günün sonunda ne zaman görsem seni duygularımı açamadım ışığımı veremedim ürkek ve tedirgin kendi yalnızlığımla sana uzak sana yakın geldim kuru bir yaprak boş bir kağıt sessizliğiyle sürüklendim dudaklarımdan çıkan sözleri sen söyletirdin yazıya döktüğüm şiirlerimi sen yazdırırdın gizli yeminlerim vardı içinde sen senden başka kimseyi sevemem kilitliyim sana sensiz şehir her şey çerçeveler içi boş gelir sen benim gizli hazinemsin seninle sensiz mahcup fısıltılarla seslenirim ya da bir ömür geçer kendi karanlığımda… mustafa kaya 12.07.2019/Çengelköy |