BENİM BABAM - IIKüçüktüm, babamı yitirdiğimde… Ne harçlığım vardı, ne düzgün urbam! Yılları, uç uca getirdiğimde; Altmış yıl geçirmiş, ahrette babam… Altı oğlan kardeş ve ana, baba; Sürüsünü almış eş, dost, akraba! Altımızda binit, atlı araba; Varmış şehre bin bir, külfette babam… İşten artmaz derdi, artarsa dişten… Gına geldi artık vergiden, fişten! Hiç mutlu olmadı, yaptığı işten! Her gün marazına, kahretti babam… Tutardı elimden, işe giderken… Sabah ezan vakti, şafak sökerken! Bekçiler olurdu, yollarda erken! Hastaydı, rızk için sabretti babam… Hastanın halinden, sağlar ne anlar? Doktor yok, ilaç yok, hep zor zamanlar! Şehre taşınır tüm, hastalananlar! Dert için dolaşır ülfetle babam… Sağlam çıkamadı, ameliyattan… Tabutla dönmüştü son seyahat/tan! Kırk yedi yaşında koptu hayattan! Son nefesi verdi, gurbette babam… Ankara-2018/11 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Babam gibisi yok derdim kimsede Hep bölüştü neyi varsa kesede İçine attıydı kime küsse de Yumuşacık kalpli yiğitti babam...........................Serap IRKÖRÜCÜ Tarlasını sürdü emeğin aldı Yoksulluk içinde hüznüne daldı Beni de okuttu mektebe saldı Yoğunu var eden mahretli Babam............................... Resul Civcik Çocuğun aklında o koca baba Dünyaya onunla dedi merhaba Babam bu dünyada sanki maraba Bizler büyüdükçe şükretti baba,........................................ŞEMİSTAN Bütün babaların derdidir geçim, Soranlar olursa, der ki; bir hiç im, Garip ölenlere sızlıyor içim, Yan gelip yatana, hayrette babam.... ................................Sabri Koca Herkesin babası kendine özel Ne zorluklar yaşar tanımaz engel Ailesi için, öderken bedel Bahtsız kaderine kahretti babam. Eşitsiz düzene Ah etti babam..............................................Kardelen-1 Duymadım ki kokusunu, sesini Gonlumde hasreti yaşar babamın Sevilen deyerli bir öyretmenin Adını yaşatmak düşer babamın.....................Dilara Süleyman Çarıklı Ne çok yarım kaldı dilinde sözler Onun yarasıdır bende ki izler Bir ohh diyemeden kapandı gözler Oysa ne çok şeye hasretti babam............................Gülseren Morkan Sekiz çocuklu bir gariban memur Benim babamdı o yüreği hamur Sıktıkça sıktı da çatladı kemer Borç içinde borca küfretti babam.......................................Ahmet KARA yüzünde asırların yorgunluğu vardı. yüreğinde hiç bilemediğim bir acı. içindeki çocuk sevgisinin yeri ise ayrı. onlara, son sevgisini verip de gitti babam.................................mesutça |
Bende babamı 12 yaşımdayken, 42 yaşında kaybettim. :((
Eserin taaa içimi deldi ağabey.
Yürek sesiniz daim olsun.