KALBİMDEN DEŞTİ
KALBİMDEN DEŞTİ
Hepsi dosttu,arkadaştı ve hatta kardeşti. Eline birer hançer alıp,kalbimden deşti. Vay halime ki sizi kendime can bilmişim. Yüzünüzden canımdan can ve kan yitirmişim. Ne biçim bir beladır size nasıl bulaştım. Bir güvendim bin defa feleğimi ben şaştım. Neden güvendin deme insan olan güvenir. İnsan doğana değil insan olana denir. Herkese ibret olsun benim bu felaketim. İnsanlara güveni ben böylece tükettim. İnsanları kandırdın Allah yok sayamazsın. Ben insanım diyorsan;kimseyi soyamazsın. Biz bir imtihandayız;ben bunun farkındayım. Nerde dururum bilmem;feleğin çarkındayım. Hikaye gibi gelir benim yaşadıklarım. Koca bir yalan oldu tüm arkadaşlıklarım. Mustafa YILDIZTEKİN |