BEN
//onurumun öldüğü yerde, zaten ölmüşüm//
bir perde çekilmiş gözlerde derin kuyularda Yusuf’um çekerim çilemi mutluyum ve bir aşkla doluyum bu alemin ahı bitmez kin eyleme sevabın yetmez günahı da kimse bilmez keder doluyum kan yürekten alır derdini taşır bende keremini kara toprağa düşürdüğün günden beri bir çiçek oldum gördün mü beni soğuk duvarlarım arasında sensizlik benim zindanım olmuş umutların hercai bir sitem oda beni kardelen güllere savursun anladım mı çöllerin karanlığında benim mutlu halimi bir seraba bakar gibi yaşıyorum, aslında bende bir ölüyüm son bir nefesim var onuda kalbime gömüyorum bil ki ben; umutlarımda çoktan seninle ölüyorum.. Şiirime bu güzel seslendirmeyi yapan, çok muhterem, Kardelen Hocamıza saygı ile teşekkür ederim. kara 6/07/2019 (İlhamı bitmesin güzel umutların.) |