Yüreğime düşen intihar çiçeklerini,
Sırf görme diye sen,
Beynimi kemireceğini bilsem de,
Hep senden gizledim.

Gözlerimde bir bulutun ağlamaklı hali,
Geçip giden yıllarımın hesabını kim ödeyecek.
Bir martı gibi süzülüp gidesim var gemilerin ardından.
Üşüyorken yokluğunda,
Şimdi çıkıp da kim üzerimi örtecek.

Bana sormadılar gidenler,
Böyle hep bekleyen olmak ağır değil mi?
Sende hiç sormadın giderken,
Bu garip, böyle bensiz yaşayabilir mi?

Kimilerine göre yaşadım, yaşarım.
Vadem dolana dek,
Attığı sürece kalbim, nabzım.
Ölüm bulana dek müthiş bir ahenk.

Bana sorsan sen daha giderken öldüm.
Seninle birlikte bir ölü gibi dolaştım sokaklarda.
Kimse görmedi beni, duymadılar sesimi.
Bir ölüyü kim kale alıp duyabilir ki

Sana yazdıklarım,
Sensizken verdiğim yaşam mücadelemdi.
Sen gidene kadar her şey güzeldi.
Sen gittin.
Yaşam mücadelemi kaybettim…