YAŞIYOR BAK ÖLÜLER
YAŞIYOR BAK ÖLÜLER
Dost diye buna derim;baksana sen vefaya. Katlanıyor da nasıl binbir türlü cefaya. Bu yazın sıcağında hem hasta hem ihtiyar. Dost’a bir selam için eylemiş terk-i diyar. En zor zamanlarında;açmışlar kucak,yünden. İnsanlık fışkırıyor baksan herhangi yönden. Dört yüz kilometreyi;hastaca devirmişler. Allah rızası için;bir fatiha vermişler. Babamın çevresi çok,dostu vardı bir sürü, Anladım ki bir çoğu çıkarından ötürü. Oysaki Allah için sevmiş bunlar babamı. İnsanlık denen bu şey yüceltiyor adamı. Harıl harıl hazırlık;dostları gelecek ya. Sanki babam gelecek,bizim oldu tüm dünya. Oturdular sofraya babamın yeri bomboş. Sonra kokusu geldi;gönlüm eylendi bir hoş. Bilmiyorum zamanı,epeyce oturmuşuz. Başka hiçbir şey değil,babamı konuşmuşuz. Ne kadar büyükmüşsün,aşık oldum bir daha. Sana evlat olmuşum;şükrettim ben Allaha. Dost olmaya seneler;değil,lazım gönüller. Yaşayanlar ölmüşler,yaşıyor bak ölüler. Hoşgeldin ve hoş gittin,hoşçakal sen kabrinde. Elbet kavuşacağız;BABAM,günün birinde..... Mustafa YILDIZTEKİN |
Allah mekanini cennet eylesin .
Guz3l yerlerdw buluşursunuz inş .