PARRHESİA
Gogol’un burnu
Karanlık bir silüete takılmış Rütbeli erkin yalancı davulu Postmodern övgüler dizmiş Benim kırılgan boynum Böyle bir günde eğilmiş Bazı dizeler Ölgün ve kimsesiz bırakılınca Rafta unutulmuş Okunmadan eskiyen Bir kitap gibi Tesadüfen dokunulan Ayıraçı tam da ortasında bırakılmış Altı çizili o cümleden sonra Devam edilememiş Hayatın aşksız köşe başında İçimde ılık bir meltem eser O cümlenin altını çizerken biri Ruhuma atılan çentiğin izi Dedi ki , Zamanı sayacak kadar büyümemeliydik. Deniz... |