şiir saati.. şiir saati durmuş ilhâm üstünde akrep hep bu vakitler gelir usançlarıma-nedense önemini yitiren insan mıydı ben miyim yoksa ? sınıf olarak aitliğim vardı bir ara -’yaranmak’ içerden bakınca makuliyetçiydi gözleri fakat ne isaya ne musaya yaranırsın demişti sakıncası dilinde bir bilge -’sevgiliye dönmek’ o kadar çok ki-yürek ister aklımın yalnıza aldığı yüreğinin darlığı canı varsa ! tüm sevgilimden kâlben ve fikren özür dilerim çığlığıma şikayet itirazdan mürekkep-hokkasında döş’eme tahtasında bulursun -can- ararsan’ dedim ! aslı ; insanlığın usandığı kendi varlığıydı..kendince dünyanın başında ve ortasında yargıçlar savunmayı öldürmüşler grafiti yazısında anonslanmış rengi ’yazgılar cansızdır’ yırtık mecaz çuvalına sığmamış insanlar diyar diyar durmuş şiir saati ilhâmların kırılmıştı kâlbi hüzne kurulmuştu ritmi görmüyordu kimseleri cansız dünyamın iskelesi caizdi tabiri çürüyen yosunları şiirdeki gizemi şimdi yüreğimde O batık bir gemi... .. |
kutluyorum,Duyarlı o güzel yüreğine ve ellerine sağlık,Dua ve selamlarımla