ne diyordum...gün dediğin nedir ki kybele ömrü günlük gölgesiz mum çek şimdi doğurganlığını yakasından zamanın zaman ki, akrepsiz çölde yelkovansız kum felsefesi taşlanmış, aurası çatlamış bir aynada sırrına kadem basmış İskenderiyeli hypatia . -- . ne diyordum evet.. büyüdükçe yalnızdır her masal yinede kardeştir tüm ağaçlar en çok ta iğde kokarlar her aşk saklambaç olamasa da sobelenir her oyunda payımıza düşen ayrılık sobelenir sarmalı hüzün içimli kekremsi şiirler . -- . insanın eksilmezmiş solundan yarası yarasın dedikçe de içtiği pekmez karası neyse karanfil koksun şimdi bütün eller ve dilekler babalar hep dağ olsun..olsun ki yamacında sümbüllensin anneler… ilhanaşıcıhaziranikibinondokuz |
Hypatia ustalığında budur yaşamak matematiğinin aslolan tek gerçeği
iyi şiir için teşekkürler çok
sevgiler