Diyojen’ in

Güpegündüz elinde lambayla dolaşırken
kendisine ne yaptığını soranlara cevabı:

“Adam arıyorum, adam!”

Ne güzel insanlarımız vardı
Herkesin refahı için çalışan
Aşk ile üreten
Ürettiğini hiç hesapsız bölüşen
Küçüğüne sevgide, büyüğüne saygıda
Kusur etmeyen, elleri öpülesi
O insanlar nerede?


İnsanlık, samimiyet ve itikatinden
Hiç şüphe bulunmayan
Görmekten haz duyulan
Sözünden, sohbetinden beslenilen
Varlığından değil
Yokluğundan korkulan
O insanlar nerede?


Dertli ile ağlayan
Garip ile kış ayazında üşüyen
Yarım lokmasını yoksul ile bölüşen
Komşusu aç yatarken
Tak karnına uyumayı zül sayan
Yareninin, dostunun mateminde
Bayram ya da düğün dernek bilmeyen
O insanlar nerede?


Yetim hakkı gözeten
Devlet malını kollayan
Kardeşi kardeşten ayırmayan
Kul hakkına saygılı
Adalet düşüncesine mücahit
Kendisine yapıldığında hoş görmediğini
Başkalarına yapmaktan ölesiye sakınan
İncinse de incitmekten kaçınan
O insanlar nerede?


Nerede yalan ile abat olunamayacağını
İftiranın insanlık suçu
Kendisine ait olmayanı almanın hırsızlık
Doğruluktan sapmanın arsızlık
Anlamına geldiği bilincini taşıyan
O insanlar nerede?





22.06.2018